İntiharlara dair verilere bakıldığında, her bir vakanın arkasında farklı bir hikaye yattığı göz önüne seriliyor. Ancak birtakım ortak noktalar dikkat çekiyor. Çoğu asker, kaygı bozuklukları, depresyon ve TSSB gibi durumlarla mücadele ederken, destek sistemlerinin eksikliği bu sorunları daha da derinleştiriyor. Özellikle, toplumda askerlere karşı olan bakış açısı, onların ruhsal sağlıkları üzerinde büyük bir etki yaratıyor. Askerler, toplumdan dışlandıklarını hissediyor, bu da onların yardım istemelerini zorlaştırıyor.

Ayrıca, askeri hiyerarşide yaşanan baskı da dikkate değerdir. Üstlerin, askerlerini sürekli bir başarıya yönlendirmesi ve zayıf olanların dışlanması gibi davranışlar, ruh sağlığı üzerinde olumsuz etkiler yaratıyor. Asker, yaptığı işin getirdiği duygusal yükler karşısında yalnız kaldığında, bu yükleri taşıması çok daha zor hale geliyor. İntiharlar, bu tür bir haykırışın, çaresizliğin ve destek arayışının bir yansıması olarak değerlendirilmelidir.

Sonuç olarak, İsrail ordusunda yaşanan 18 askerin intiharı, sadece bir sayının ötesinde bir sorun. Bu olay, askeri psikolojinin dikkatle incelenmesi gerektiğinin altını çizerken, aynı zamanda ruh sağlığına yönelik destek sistemlerinin güçlendirilmesi gerektiğini de gündeme getiriyor. Toplumların, geçmişte yaşanan travmaların etkilerini nasıl işlediğini anlaması ve bu süreçte sağlıklı bir destek sunma mekanizması kurması gerekmekte. Aksi takdirde, bu tür trajik olayların ardı arkası kesilmeyecek gibi gözüküyor.

Askerlerin sağlıklı bir ruh halinde olmaları, sadece onların değil, aynı zamanda bulundukları toplumların da geleceği için kritik öneme sahiptir. Bu nedenle, toplumsal bilinçlenmenin sağlanması ve bilimsel verilerin ışığında somut adımların atılması hayati bir zorunluluk olarak ortaya çıkıyor. Bu nedenle, tüm dünya genelinde askeri ruh sağlığı üzerine yapılan çalışmaların desteklenmesi, daha fazla can kaybının önüne geçmek açısından son derece önemli bir adım olacaktır.